Tussen alle ellende over energierekeningen, de voortdurende oorlog in Oekraïne en de alsmaar stijgende prijzen was er vandaag ook weer volop aandacht voor Schiphol. Zoals we inmiddels gewend aan het raken zijn was onze nationale luchthaven weer eens negatief in het nieuws. Lange rijen wachtende mensen bepaalden het beeld op Amsterdam Schiphol Airport. Weer op een maandag, net als vorige week. Toen ging het ook al compleet mis met het verwerken van passagiers. Naar de oorzaak is het gissen. Vorige week dacht men dat het eindigen van de zomertoeslag de reden was dat er die dag een plots tekort aan personeel was. Maar waarom kon het dan een dag later ineens wel goed gaan? Toen vertrok ik met Transavia naar Cyprus en had geen centje pijn. Sterker nog, ik was nog sneller dan ooit door de veiligheidscontroles heen. Ik had 0 (nul!!!) wachtenden voor mij. Uiteindelijk zat ik bijna drie uur voor vertrek al in de vertrekhal.
Een van de vele verhalen van vandaag
Vandaag ging familie van mij naar Tenerife. Vlucht OR1663 stond gepland om 14:15 uur, maar vanochtend vroeg kregen ze al door dat de vlucht vertraagd zou zijn. Nieuwe vertrektijd was gepland voor 17:35 uur. Betekende dat ze nog een paar uurtjes thuis konden genieten van het zomerse weer, voordat er richting Amsterdam vertrokken werd. Eenmaal op Schiphol aangekomen, zijn ze zich rotgeschrokken van de enorme lange rijen waar ze in terecht kwamen. Het begon er al naar uit te zien dat ze hun welverdiende vakantie vandaag niet meer zouden kunnen starten. Gelukkig werd de vlucht nogmaals uitgesteld: nu naar 19:00 uur. Uiteindelijk waren ze iets voor half zeven door de security en iets na half zeven bij de vertrekkende gate. Uiteindelijk is de Boeing 787-8 Dreamliner van TUI pas om 20:03 uur vertrokken. Mijn familieleden waren toen al ruim zes uur op Schiphol.
Stelselmatig afbreken van de luchtvaart
Mij begint steeds meer het gevoel te bekruipen dat het geen pech of overmacht meer is, maar beleid. Je kunt toch inmiddels wel zien hoeveel passagiers er op welke momenten moeten vertrekken en daar je personele bezetting op afstemmen. We zitten nu ruim vier maanden na de eerste ellende en het doekje voor het bloeden begint zwaar door te lekken. Luchthaven Schiphol past onderhand beter bij een bananenrepubliek dan bij een land waar organiseren en managen tot onze kwaliteiten zouden moeten behoren. Dit is geen toeval meer. Een linkse directeur en tegelijkertijd druk vanuit de linkse politieke partijen om de luchtvaart in te krimpen lijken een ideale mix om iets moois om zeep te helpen.
