In een week tijd heb ik vier all-inclusive vakanties in Turkije uitgeprobeerd. Deze lagen in Lara (Antalya), Side, Kemer en Belek. Ik had vooroordelen waarvan ik benieuwd was of ik daarin gelijk zou hebben.

Deze vooroordelen zijn:

• vijfsterren in Turkije kan wat betreft beleving niet tippen aan vijfsterren elders
• het buffeteten is matig tot slecht
• er wordt gebruik gemaakt van goedkope dranken
• de cocktails zijn niet te pruimen
• er woeden complete handdoekenoorlogen rondom de zwembaden
• de all-inclusivehotels zijn enorm massaal en druk

Daarbij komt wat ik lees in de media: het barst er van de Russische gasten en die kunnen zich niet gedragen.

Kloppen de vooroordelen?

De goedkopere vijfsterrenhotels zijn inderdaad van een niveau waarvan ik denk ‘dit is niet vijfsterren waardig’ . Nu is het zo dat de sterrenclassificatie gebaseerd is op internationaal afgesproken criteria en raar genoeg zijn deze geen directe kwaliteitsindicatie. Zo moet je bijvoorbeeld een receptie hebben die 24 uur bemand is, moeten de kamers van airconditioning voorzien zijn en moeten ze een eigen restaurant hebben. Ik heb ervaren dat het Crystal De Luxe resort in Kemer en het Kamelya World Hotel Resort & Spa duidelijk minder zijn dan een gemiddeld vijfsterrenhotel die ik bezocht heb (en dan zijn er gemiddeld zo’n 10 tot 20 per jaar). Niet verbazingwekkend is dat dit ook veruit de goedkoopste hotels waren (75 en 90 euro per nacht).

Het Kempinski The Dome is gewoon een volwaardig vijfsterrenhotel die op alle punten zeer goede rapportcijfers haalt. Het Melas Lara hotel is ook gewoon goed en voldoet aan de verwachtingen die bij een hotel in de luxe categorie horen.

Bij het buffeteten geldt eigenlijk hetzelfde als voor de algehele indruk van de hotels. Bij Kempinski is het gewoon goed. Bij Melas Lara haalt het buffeteten ook een ruime voldoende. Als ik in één van de andere twee hotels mijn vakantie zou vieren zou ik graag de extra kosten maken om buiten de deur te gaan eten. In het geval van het hotel in Side zou dat door de afstand tot de stad al een lastiger verhaal worden.

Er wordt inderdaad veelvuldig gebruik gemaakt van goedkope dranken. Nog erger is dat bij de twee goedkoopste hotels ze zelfs amper fatsoenlijke cocktails weten te creëren. Het Kempinski is wederom een positieve uitzondering. In dit hotel maken ze zelfs geen gebruik van premixen voor de frisdrank. Als sterke drank krijg je de bekende internationale merken zoals Gordon’s Gin en Havana Club rum. Voor de duurdere merken moet je wel bijbetalen.

Dat er handdoekenoorlogen woeden dat geloof ik wel. Ik bezocht Turkije begin oktober. Op dat moment is de ergste drukte allang voorbij. De drang om ’s morgens vroeg al zonnebedjes te reserveren door middel van een handdoek erop te leggen is dan waarschijnlijk een stuk kleiner. Opvallend was dat juist in het relatief rustigste hotel (het Kempinski) er tijdens het ontbijt al verschillende bedjes geclaimd waren op de zonnepier.

Wat sommige mensen (inclusief ikzelf) afschrikt dat zijn de enorme vreetschuren. Grote restaurants waar honderden mensen tegelijkertijd hun buffetvoer weg zitten te werken. Ook hier zie je dat de twee duurste hotels dit wel goed voor elkaar hebben. Bij Melas Lara hebben ze het heel mooi opgelost door zowel het buffetrestaurant als het a la carte restaurant in kleinere ruimtes te verdelen, die wel redelijk grote tussenpassages hebben. Hierdoor wordt een intieme sfeer gecreëerd zonder dat je opgesloten wordt. Bij Kempinski The Dome wordt er vooral buiten gegeten. Zowel binnen als buiten is er voldoende ruimte tussen de tafels, wat zorgt dat het minder druk overkomt.

En dan als laatste te Russen. Het enige waar ik de Russen van kan betichten is van de soms onbegrijpelijke smaak voor kleding (druk) en kapsels (te blond). Asociale Russische gasten ben ik niet tegengekomen. Ik ben overigens van mening dat onder vrijwel ieder volk en iedere laag van de bevolking mensen voorkomen die het schijt hebben aan hun omgeving. Dat is niet iets typisch Russisch.

Eindconclusie

Geheel volgens verwachting voldoen de twee goedkoopste hotels aan het beeld dat ik had van all-inclusive hotels in Turkije. Hier zou ik nog niet dood gevonden willen worden. Als ik een gratis vakantie aangeboden krijg naar zo’n hotel dan zou ik deze reis met alle liefde en plezier weggeven aan iemand die dat wel kan waarderen.

Voor de andere twee hotels geldt dat ik daar gerust een week of zo door zou willen brengen. Wel onder twee voorwaarden. De eerste is dat ik niet hartje zomer hoef te reizen als het erg druk en veelal te warm is. Ten tweede dat we met een huurauto erop uittrekken om het echte Turkije op te zoeken.

Wat ik tot slot nog kwijt wil is dat uit het hele verhaal wel weer blijkt dat het uit de lengte of de breedte komt. Een goedkope vakantie naar Turkije zal meestal betekenen dat je inboet aan de kwaliteit. Meer betalen leidt er als het goed is toe dat je meer comfort in het hotel hebt en dat het eten en drinken ook aanzienlijk beter is.

Alle verhalen over all-inclusive in Turkije

Deze verhalen zijn gepubliceerd in mijn serie over all-inclusive vakanties in Turkije:
All inclusive in Turkije deel 1: introductie over all-inclusive hotels in Turkije
All inclusive in Turkije deel 2: hotel Melas Lara
All inclusive in Turkije deel 3: hotel Crystal De Luxe Resort & Spa
All inclusive in Turkije deel 4: hotel Kamelya World Hotel Selin Resort & Spa
All inclusive in Turkije deel 5: hotel Kempinksi The Dome