Voor een geslaagde vakantie hoef je niet ver weg te reizen. Vakantie betekent soms genieten van mooie plekjes dichtbij, zoals de Belgische Ardennen. De afgelopen week hebben we de Ardennen weer een keer opgezocht. Dit keer zijn we neergestreken in een vakantiehuis in Barvaux, een deelgemeente van de populaire toeristenplaats Durbuy. Het doel was om een aantal plaatsen toe te voegen aan allesoverbelgie.nl, de pagina op steden.net over Durbuy uit te breiden, wat bezienswaardigheden en wandelingen aan allesoverdeardennen.nl toe te voegen en aantal bijzondere plaatsen te bezoeken voor bijzondereplaatsen.nl. Dit artikel is een reisverslag met als doel om potentiële bezoekers aan dit deel van de Ardennen te laten zien wat er te zien en te doen is.

Dag 1: dorpjes, geiten en India

De eerste volle dag gingen we bijtijds op pad. Voor de site ‘Alles over de Ardennen’ bezochten we een paar dorpen zoals Ferrières, Hamoir en Biron.

’s Middags gingen we op bezoek bij Chèvrerie d’Ozo. Deze geitenhouderij maakt haar eigen geitenkazen die in het boerderijwinkeltje verkocht worden. Je kunt zien hoe de geiten leven en hoe ze automatisch gevoederd worden. Tijdens ons bezoek aan Chèvrerie d’Ozo was er net een bevalling gaande. Het eerste geitje is gezond ter wereld gekomen, een tweede nakomeling werd helaas dood geboren. Onze kinderen vonden het indrukwekkend om mee te maken. De geitenboerderij zit in Izier (Ozo 25a) en kan op zaterdag van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur bezocht worden.

Het tweede deel van de middag bracht ons naar een stukje spiritueel India binnen de Ardennen. Château de Petite Somme in Septon (Durbuy) is sinds 1979 eigendom van de Internationale Gemeenschap voor Krishna-bewustzijn. Het kasteel is omgetoverd in een spiritueel domein en kreeg de naam Radhadesh. Tijdens een ruim één uur durende rondleiding hebben we van alles geleerd over de Hare-Krishnabeweging en de geschiedenis van het kasteel. Onze gastheer liet ons horen hoe je Krishna, de enige echte god volgens hun religie, toezingt. Daarna nodigde hij ons uit om mee te doen (wat ik natuurlijk NIET gedaan heb).

De rondleiding eindigt via de wenteltrap op het dak van het kasteel. Van hieruit heb je een fraai zicht op het domein, op de moestuin van de gemeenschap en als je geluk hebt op een fraaie zonsondergang. Na de rondleiding hebben we het winkeltje nog bezocht dat bij het kasteel staat.

De dag is geëindigd in Durbuy. Op de terugweg naar de vakantiewoning hebben we een stop gemaakt in dit kleinste stadje van België, om eventjes te genieten van een heerlijk Belgisch biertje. Ik koos voor de Durboyse Blonde. Dit bier wordt niet lokaal gebrouwen, maar smaakt er niet minder om. Durboyse Blonde is een fris bier met een soepele afdronk. Een prima bier om de dag mee af te sluiten.

Dag 2: megalieten en carnaval

De tweede dag in de Ardennen was een zondag. Voor een deel van het reisgezelschap een reden om rustig op te starten of te gaan fietsen. Voor mij was het een mooie dag om te starten met een wandeling. Het zonnetje scheen uitbundig en wind was er amper. Prima weersomstandigheden dus om te wandelen en fotograferen. Mijn reisdoel deze ochtend was het dorp Wéris. Deze deelgemeente van Durbuy staat bekend vanwege de vele megalieten die rondom het dorp liggen.

Mijn uitje naar Wéris startte met een bezoek aan het Megalietenhuis (Maison des Mégalithes). Dit is een klein museum dat gewijd is aan de megalieten. Wil je weten wat megalieten zijn? Op http://nl.wikipedia.org/wiki/Megaliet staat dat prima beschreven. In het Megalietenhuis kocht ik een kaart waarop drie wandelroutes staan. Ik koos voor de kortste wandeling, die van ongeveer 5,5 kilometer. De keuze voor deze wandeling was vrij gemakkelijk. Ten eerste had ik niet al teveel tijd ter beschikking, ten tweede brengt deze wandeling je in ieder geval langs de twee dolmen van Wéris en langs een menhir. De wandeling was zeker de moeite waard. Het is een mooi gebied om doorheen te wandelen en de megalieten pak je mooi mee tijdens de wandeltocht. Wil je deze wandeling ook doen? Op deze pagina heb ik de complete wandeling beschreven.

Na het wandelen is het tijd voor carnaval. Wat? In de Ardennen? Jazeker! Ook in de Belgische Ardennen doet men aan carnaval, al valt het niet in ieder dorp gelijk met het carnaval in Nederland. Wij kozen ervoor om de carnavalsoptocht in Marche-en-Famenne te bezoeken. Voor deze carnavalsoptocht moet je entree betalen. Volgens mij is dat bedoeld om het snoepgoed, de rozen en de sinaasappels te financieren die tijdens de optocht uitgedeeld cq in het publiek gesmeten worden. De optocht is anders dan dat ik in Nederland gewend ben. Het accent ligt hier op verklede groepen, eten, humor en confetti…. heel veel confetti. Ook opvallend is het lage tempo waarin de stoet voorbijtrekt. Na 2,5 uur hadden wij het wel gezien, maar de optocht was nog niet klaar. We eindigden de dag in Hotton om te genieten van lokale bieren en spijzen.

Dag 3: klimmen, klauteren en La-Roche-en-Ardenne

De derde dag in de Ardennen begon met fysieke inspanning. We maakten een wandeling van Nadrin naar La Herou. Deze wandeling heeft een lengte van ongeveer zeven kilometer en neemt bijna twee uur in beslag. Dat komt omdat je redelijk wat stukken moet klimmen en klauteren. Als beloning kun je dan wel genieten van een prachtig uitzicht over de vallei en de Ourthe. Wil je zelf ook deze uitdagende wandeling maken? De tocht begint vanaf de parkeerplaats bij het Belvedère. Neem voor onderweg iets te knabbelen en flesjes water mee, want onderweg kun je niets kopen.

Het tweede deel van de dag bracht ons naar La-Roche-en-Ardenne. Dit stadje wordt ook wel het ‘Valkenburg van de Ardennen’ genoemd. Iets wat ik helemaal begrijp. Helaas is het de hele dag donkergrijs somber weer gebleven, waardoor het maken van mooi belichtte foto’s onmogelijk was. In La Roche kopen we nog een fles Purnalet die we ’s avonds na het avondeten koud gemaakt hebben. Purnalet is een lokale drank die al in de tijd van de Romeinen gemaakt werd.

Dag 4: confituur en dorpen

De vierde dag in de Ardennen bestond uit een ritje door de omgeving. De eerste stop was bij  Confiturerie Saint-Amour in Durbuy. Hier wordt op ambachtelijke wijze confituur gemaakt. De belangrijkste ingrediënten voor de lekkernijen komen uit de directe omgeving. Wij hadden de pech dat er eigenlijk niets gebeurde in de jammakerij. Dat betekende dus shoppen in de bijbehorende winkel. We hebben enkele smaken meegenomen om te testen. De vijgenconfituur is overigens tijdens de resterende dagen in de Ardennen nog opgegaan bij de vele heerlijke kaasjes die we genuttigd hebben.

Na Confiturerie Saint-Amour hebben we een aantal dorpen bezocht. We hebben ons onderweg laten leiden door de kaart die we bij hadden en bordjes die we onderweg tegenkwamen. Zo trok een bordje ‘Waha – anno 1050’ onze aandacht. Een dorp dat bijna duizend jaar oud is? Dat moesten we natuurlijk eventjes gaan bekijken. Zo kom je ineens in dorpen terecht die je anders niet bezocht zou hebben. Waha zal hierdoor op ‘Alles over de Ardennen‘ gaan komen, waar het anders waarschijnlijk niet zou hebben gestaan.

We zijn ook teruggereden naar Marche-en-Famenne. We hadden deze plaats natuurlijk al tijdens de carnavalsoptocht gezien, maar alleen maar carnavalsfoto’s werkt niet goed op een website. Eerst eventjes het streekmuseum ‘Musée de la Famenne’ bezocht. Na tien minuten hadden we het daar gezien en hebben we Marche-en-Famenne zelf nog gefotografeerd. Onderweg naar huis zagen we nog iets wat niet op onze lijst stond: Château Jemeppe. Dit kasteel is privédomein, waardoor we het helaas alleen maar vanaf de straatkant hebben kunnen fotograferen. Jammer, want ik denk dat er op de binnenplaats ook wat mooie plaatjes te schieten waren.

Dag 4 is geëindigd in de hot tub. Na acht uur stoken hebben we tot diep in de nacht genoten van warm water, een goede fles wijn (of waren het er meer?) en nog betere gesprekken. Chillen onder de sterrenhemel in de Ardennen. Wat wil een mens op zo’n moment nog meer?

Dag 5: wandelen, sneeuw en chocolade

Om de beentjes in vorm te houden werd ook de vijfde dag gestart met en wandeling. Dit keer zonder rotsen om op te klauteren, maar een wandeltocht door de bossen nabij Samrée. We hebben wandelroute nummer 3 genomen. Deze begint met een afdaling door modder, sneeuw en ijs. Dit stukje Ardennen was nog niet helemaal ontdaan van het sneeuwdek dat zo’n anderhalve week eerder gevallen was. De meisjes vonden de wandeling niet avontuurlijk genoeg in vergelijking tot de wandeling die we twee dagen eerder gemaakt hadden.

Het lachen verging ze in de tweede helft van de wandeling wel. Want de natuurkundige wetten zijn heel duidelijk: als je vanaf punt A vertrekt en weer op punt A wilt terugkomen, dan moet je iedere meter die je gedaald bent ook weer omhoog lopen. En dat hebben we geweten. De afdaling was zeer geleidelijk, maar het stuk omhoog stond in het teken van brandende kuiten, verhoogde hartslag en een hijgend gezelschap. Eenmaal boven was het eerst even op adem komen en water drinken.

Daarna was het opschieten geblazen. We moesten bijtijds terug zijn in Samrée om de rondleiding bij de ambachtelijke chocoladefabriek Cyril Chocolat mee te kunnen pakken. De laatste twee kilometer hebben we in stevig tempo doorgewandeld om vervolgens toch nog een paar minuten te laat bij de chocolademaker binnen te vallen. Gelukkig mochten we toch nog binnen. De videopresentatie was al begonnen. Het belangrijkste deel: de uitleg door eigenaar Yves en de vele degustaties van chocolade waren voor ons het hoogtepunt van de middag. Yves vertelt gepassioneerd en met flair over het ambacht van chocolade maken. Tussentijds mochten wij allerlei lekkernijen van chocolade proeven.

Na het bezoek aan de chocolademaker zijn we naar Barvaux gereden met als doel om foto’s te maken voor onze websites. Na een twintigtal minuten waren we het zat, want Barvaux is niet zo fotogeniek als we zouden willen. We zijn daardoor al snel in een lokale kroeg beland om te genieten van bier, worst en kaas. Het leven van een beroepsreiziger is af en toe zoooooo zwaar!

Dag 6: Durbuy, beestjes en Durbuy

Op mijn site www.allesoverbelgie.nl mag Durbuy natuurlijk niet ontbreken. Mijn zesde dag in de Ardennen begon daarom met een bezoek aan deze populaire toeristenplaats. Door het tijdstip (en de tijd van het jaar?) was het aangenaam rustig in Durbuy. Hierdoor heb ik de kans gehad om een aantal goede foto’s te schieten. Het zonnetje wilde in het begin nog niet echt meewerken, maar in de loop van de ochtend kreeg ik al beter licht. Het kasteel van Durbuy heb ik helaas niet kunnen bezoeken. Ook dit kasteel was privé-eigendom.

Na een anderhalf uur in Durbuy doorgebracht te hebben ben ik snel terug naar het huis gegaan om de rest op te halen. We hadden immers een afspraak staan om 13 uur bij La Ferme Vivante. Dit is een leefboerderij in het dorp Cielle, nabij La Roche-en-Ardenne). Natuurlijk waren we weer eens te laat. Gelukkig deerde dit eigenaresse Kelly niet en begon zij vol enthousiasme ons rond te leiden over de boerderij. We hebben kennis gemaakt met de 12 ezels, 3 trekpaarden, de kippen, hanen, schapen en de honden van de boerderij. Er leven vooral dieren die elders gekwetst zijn en hier een mooier leven kunnen krijgen.

Kelly vertelt dat ze naast het zorgen voor de boerderij ook nog een baan heeft waarbij ze vier dagen per week werkt. Ook haar man David heeft nog een fulltime job naast de boerderij. Je beseft tijdens het gesprek dat ze zichzelf helemaal wegcijferen voor hun gezin en de boerderij. Het belang van de dieren wordt boven waarschijnlijk boven alles geplaatst. Op afspraak kun je een ezeltocht maken. De kinderboerderij is in de weekeindes en tijdens schoolvakanties te bezoeken. Alle info hierover vind je op hun website www.lafermevivante.be.

De dag eindigde waar hij begonnen is: in Durbuy. Eerst stond er een bezoek aan Brasserie La Ferme au Chêne op het programma. Hier wordt het enige lokaal gebrouwen bier gemaakt en verkocht: Marckloff. Dat vroeg natuurlijk om een proeverij.  Na het bierproeven hebben we de minigolfbaan van Durbuy bezocht. De meiden vinden dat nou eenmaal leuk. Zoals het hoort, heb ik ze verslagen op een naar mijn mening fraai aangelegde midgetgolfbaan. We hebben de dag afgesloten met de lokale specialiteit: forel.

Conclusie

Al met al was het een leuke, afwisselende week in de Ardennen. Durbuy en de directe omgeving zijn niet voor niets erg in trek als vakantiebestemming in de Belgische Ardennen. We hebben kunnen genieten van een prachtige natuur, heerlijke streekproducten, mooie dorpjes en een aantal interessante bezienswaardigheden. Op basis van de ervaringen van deze week in de Ardennen zou ik dit stukje België met alle liefde en plezier aan durven te bevelen.