Tot voor kort reisde ik vrijwel altijd alleen of met mijn gezin om te fotograferen en informatie te verzamelen voor mijn reissites. Persreizen heb ik altijd een beetje afgehouden. Groepsprocessen, vaste schema’s, verplichte nummers, te weinig tijd om op je gemak te fotograferen en altijd dezelfde mensen die in je beeld lopen als je een foto wilt maken. Dat is hoe ik persreizen tot nu toe zag.
Afgelopen weekend heb ik mijn tweede persreis gemaakt. Op uitnodiging van het Tsjechisch verkeersbureau heb ik een vierdaagse bierpersreis in het noordwesten van Tsjechië gemaakt. Daarbij zijn we in Praag begonnen, hebben we natuurlijk Pilsen aangedaan en zijn we in een paar omringende dorpen en stadjes geweest. Ik moet zeggen dat ik met mijn vooroordelen wat betreft persreizen bij moet schaven. Ja, je moet inderdaad in het ritme van de kudde mee. Ja, je hebt inderdaad soms te weinig tijd om eventjes op je gemak te fotograferen. Ja, je moet rekening houden met de groep. Ik ben er echter achtergekomen dat zo’n internationale persreis ook wel voordelen heeft. Zo hoef je je zelf niet druk te maken over hoe en wat je gaat doen of hoe je dat in moet richten. Alles wordt voor je geregeld en je krijgt een professionele gids/begeleidster mee.
Het reizen in een groep heeft toch ook wel voordelen. Ten eerste brengt het sfeer. Ten tweede ben je onder vakgenoten die dezelfde passie delen als jij, dus is er genoeg gespreksstof. Ten derde leer je altijd wel iets van de mensen waarmee je reist. Zo heb ik de reis door Tsjechië in ieder geval ervaren.
Een nadeel is dat het soms te gezellig is. Hierdoor lig je dan later in je bed en is ook de alcoholconsumptie aanzienlijk hoger dan wanneer je alleen reist. Hoewel je minder ziet en doet dan wanneer je alleen reist, kost je dat allemaal wel meer tijd. Het betekent helaas ook dat je geen of amper tijd hebt om aan je teksten te werken. Je moet daarom vooral veel notities maken om het achteraf nog goed te kunnen verwerken.
Ik ben wel ‘om’. Na een korte persreis naar Gent afgelopen winter en nu deze perstrip naar het prachtige Tsjechië smaakt het wel naar meer. Ik weet dat ik als blogger/schrijver/fotograaf/publisher met een paar miljoen websitebezoekers per maand een serieuze ‘influencer’ kan zijn zoals ze dat tegenwoordig noemen. Laat de persreizen maar komen!
P.S. voor de verkeersbureaus: Op mijn verlanglijstje staan Peru, Bora Bora, Mauritius, Paaseiland, Jordanië, Japan, Sri Lanke, IJsland, Costa Rica, Noorwegen, Zweden, Lapland, Moskou, Shanghai, Indonesië, Argentinië, Belize, Tanzania, Zuid-Afrika, Vietnam, Australië en Nieuw-Zeeland.