Tot voor kort heb ik nog nooit aan een echte groepsreis deelgenomen. Niet met het gezin, tenminste. Wel ben ik enkele keren op persreis mee geweest, waar ik met wat gemengde gevoelens op terugkijk. Dat heeft vooral te maken met mijn eigen persoonlijkheid en mijn favoriete manier van reizen: alleen. Geen rekening hoeven houden met anderen, geen aan hoeven passen in tempo en vooral de tijd kunnen nemen die ik zelf de moeite waard vind. Niet dat ik problemen heb om onder mensen te zijn. In tegendeel, ik kan heel erg sociaal zijn. Maar ik merk al hoe lastig het soms is om binnen een gezin van vier personen het iedereen naar zijn of haar zin te maken. Zelfs dan komt het af en toe tot irritaties of discussies.
Enkele weken geleden was het toch zover dat we voor de eerste keer aan een groepsrondreis deelgenomen hebben. Reisdoel was Vietnam. We hebben een vijftiendaagse familierondreis geboekt bij Djoser. Op het moment van boeken viel dit nog onder het label Djoser Junior. Inmiddels is dit omgetoverd tot Djoser Family. We kenden Djoser Junior dankzij de overburen die anderhalf jaar geleden met hen naar Sri Lanka en de Malediven gereisd waren. Door hun enthousiaste verhalen had ik al meteen zoiets dat we een eerste rondreis met het gezin via Djoser Junior zouden boeken. Deze rondreizen hebben een wat aangepast tempo en het motto van Djoser ‘vrijheid, blijheid’ is ook op deze rondreizen van toepassing. Alles mag, maar bijna niets moet. Bijkomend voordeel is dat je reist met gezinnen met kinderen. Wij hadden vooraf al gezien dat het allemaal kids zijn tussen de 10 en 16 jaar en grotendeels meiden. Een ideale samenstelling dus voor mijn dochters van 11 en 15 jaar. Zij hoeven niet de hele vakantie ’te dealen’ met hun twee volwassen ouders, maar kunnen zich heerlijk tussen leeftijdsgenoten begeven.
Niets voor mij?
Vooraf riepen goede vrienden van me al dat dit niets voor mij is. De groep het ritme grotendeels laten bepalen is niet direct iets waar een veel alleen reizende controlefreak van houdt. Toch bood het mij wel enigszins rust. Ik hoefde me immers niet druk te maken over het reisschema, over het binnenlands vervoer en over het regelen van excursies. Ook ben ik niet degene die de schone slaapsters in mijn gezin moet vertellen hoe vroeg ze eruit moeten om vervolgens de rest van de dag met een sjagerijnig gezin rond te lopen. Het enige wat volgens mij tegen zou kunnen vallen is de groep zelf. Maar als je met een gezelschap op stap gaat die enigszins gelijkgestemd is dan zou dat toch alleen maar mee kunnen vallen, toch?
De ervaring
Inmiddels zijn we bijna een week terug uit Vietnam. De jetlag is grotendeels verwerkt, de meiden zijn weer naar school en ik heb al duizenden woorden over Vietnam weggetikt. Tijd om de balans op te maken. Als ik terug kijk op de reis dan kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat het een geweldige ervaring was. En dan heb ik het niet alleen over Vietnam zelf maar vooral ook over de groepsreis. Het was leuk om met gelijkgestemden deze reis te mogen maken. Het was nog leuker om te zien hoe de meiden zich vermaakt hebben met de kinderen. De hele kudde kuikens was aan het einde van de vakantie een hechte groep geworden. Ook de volwassenen konden het naar mijn idee prima met elkaar vinden. Of er blijvende vriendschappen uit ontstaan zijn kan ik nu niet beoordelen, maar er was een duidelijke harmonie binnen de groep. Als ik voor mezelf spreek kon ik het met iedereen goed vinden. Of dat een kwestie van geluk is of dat het bij alle groepsreizen zo is dat weet ik niet. Wel weet ik dat voor een volgende groepsrondreis de lat in ieder geval hoog gelegd is. Ook de reisleidster, Jolanda, was prima. Ze opereerde op de achtergrond als dat nodig was, maar was duidelijk aanwezig als de situatie dat verlangde. Een toffe dame die wat mij betreft ook op een volgende rondreis er weer bij mag zijn.
Als het aan mij ligt blijft het niet bij deze groepsrondreis. Stiekem droom ik al van een volgende rondreis door Japan, Costa Rica, Argentinië of Namibië. Het is niet zo dat we ons tijdens vakanties alleen nog maar in groepen zullen verplaatsen. Niet iedere reis is een rondreis en niet iedere rondreis wil ik met een groep doen. Maar dat het maken van een groepsrondreis voor herhaling vatbaar is, is een feit.
Reisverslag
Wil je het reisverslag van onze reis door Vietnam lezen? Dat kan op deze pagina van Vietnam voor beginners.
Let op!
Als je naar Vietnam reist heb je een visum nodig. Voorheen kon dat met een ‘visa on arrival’ op basis van een uitnodigingsbrief. De ambassade van Vietnam adviseert reizigers om deze methode niet meer te gebruiken. In plaats daarvan moet je het Vietnam e-visum voor je vertrek regelen. Let wel op dat je een echt e-visum krijgt.
